avjen

Kurmancî

Navdêr

avjen mê û nêr

1. melevan, sovan, ajnîvan,
   kesa/ê ku ajniyê dizane,
   kesa/ê ku dikare bi livandina dest û piyên xwe di avê de bilive bêyî ku bikeve binê avê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesa/ê ku pîşe yan mijûlahiya wê / wî avjenî ye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• avjenî
• avjenîtî
• avjentî
• (Lêker) avjen bûn
• (Lêker) avjen kirin

• (Navdêr) avjenbûn
• (Navdêr) avjenkirin

• (Rengdêr) avjenbûyî
• (Rengdêr) avjenkirî

Etîmolojî

Ji av + -jen.

Werger

• Almanî: Schwimmer/in, Schwimmer → de m, ^?Badegast → de m
• Farisî: ملوان‎ → fa, شناگر‎ → fa
• Îngilîzî: swimmer → en
• Tirkî: yüzücü → tr