-jen

  1. Ewa/ê ku tiştekî dijene.
    muzîkjen, sazjen, gîtarjen
  2. Paşgireka rengderker.
    bûjen, nûjen

Etîmolojî

biguhêre

Raman 1 ji jenîn

Raman 2 hevreha zan, zarrok, zak/jak, sava; ji proto-hindûewropî *ǵénh₁os, cotrehê gen. Bo bi kar anîna wek paşgirê bide ber ermeniya kevn -զան (-zan, -za), vameka îranî.