şeyda

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
şeyda	şeydatir	herî şeyda

şeyda

1. mecnûn, mendehoş, beng, şêt, dîn, bêaqil, bêhiş,
   kesa/ê ku ji ber evîna kesekê/î yan tiştekî ne li ser hişên xwe ye

   Evîna Leylê Mecnûn şeyda kir.

   Muzîka Rojdayê min şeyda dike.

2. daxbar

   Ez şêydayê dîdara te me.

Ji wêjeya klasîk

• Hatifê xeyb e esti în ya tercumanê rûhê quds
  Bulbulê şeyda 'sti der gulzar-i ya Mella esti în — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• şêda
• şêt

Bikaranîn

Lêker:

• şeyda bûn
• şeyda kirin

Navdêr:

• şeydabûn
• şeydakirin

Rengdêr:

• şeydabûyî
• şeydakirî

Herwiha

• şêda

Bide ber

• seyda

Jê

• şeydayane
• şeydatî
• şeydayî

Etîmolojî

Bi rêya farisî farisî شیدا‎ (şeyda) ji aramî שידא‎ (şêda) yan ji siryaniya klasîk ܫܐܕܐ‎ (şêda) ji akadî 𒀭𒆘 (şêdûm, “yezdanek parêzer”). Ji eynî rehî: şêt.

Werger

• Almanî: verrückt → de, wahnsinnig → de, ^?verzaubert → de, ^?Begeisterte
• Farisî: دیوانه‎ → fa, سودا‎ → fa, ^?شوریده‎ → fa, ^?شیفته‎ → fa
• Îngilîzî: (1) fascinating → en, remarkable → en, (2) thrilled → en, desperate → en for something, desirous → en,earnest → en, ^?bedlamite → en^?enthralled → en, ^?in love with → en, ^?mesmerized → en,, ^?macule → en, ^?be sweet on, ^?captivated → en, ^?ecstatic → en, ^?enamored of, ^?enrapt → en, ^?free man, ^?infatuate → en, ^?spellbound → en
• Tirkî: çılgın → tr, mecnun → tr, büyüleyici → tr