çilek

Kurmancî

Rengdêr

çilek, ç-ya nerm, k-ya nerm

1. xwazok, parsek, çil
   (bi taybetî zarok, çilpîs, nefspîs),
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. ji bo kesên cavbirçî û têrnexwer tê gotin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

 

• çilekbûn (navdêr)
• çilek bûn (lêker)
• çilekbûyî (rengdêr)
• çilekkirin (navdêr)
• çilek kirin (lêker)
• çilekkirî (rengdêr)
• çilektî
• çilekî
• çilekîtî

Bide ber

• çepel

Etîmolojî

Ji çil + -ek, cotrreha silek. Bide ber soranî چڵێس‎ (çllês).

Werger

• Almanî: gierig → de, habgierig → de
• Erebî: مشتهي‎, طماع‎
• Farisî: حریص‎ → fa, چشم گرسنه‎, سیری ناپذیر‎
• Îngilîzî: voraciousness → en, sac → en, ^?edacious → en, ^?gluttonous → en, ^?insatiable → en, ^?voracious → en, ^?devouring → en, ^?ravenous eater
• Tirkî: gözü aç → tr, nefsine düşkün, pis boğaz → tr, şikemperver → tr, ekti → tr, obur → tr, pisboğaz → tr, ^?avurdu büyük

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

çilek

1. tûfirengî, çîlek
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]