çilek

Kurmancî

Rengdêr

çilek, ç-ya nerm, k-ya nerm

1. xwazok, parsek, çil
   (bi taybetî zarok, çilpîs, nefspîs),
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ji bo kesên cavbirçî û têrnexwer tê gotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• çilekî
• çilekîtî
• çilektî
• (lêker) çilek bûn
• (lêker) çilek kirin

• (navdêr) çilekbûn
• (navdêr) çilekkirin

• (rengdêr) çilekbûyî
• (rengdêr) çilekkirî

Bide ber

• çepel

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: gierig → de, habgierig → de
• Erebî: مشتهي‎, طماع‎
• Farisî: حریص‎ → fa, چشم گرسنه‎, سیری ناپذیر‎
• Îngilîzî: voraciousness → en, sac → en, ^?edacious → en, ^?gluttonous → en, ^?insatiable → en, ^?voracious → en, ^?devouring → en, ^?ravenous eater
• Tirkî: gözü aç → tr, nefsine düşkün, pis boğaz → tr, şikemperver → tr, ekti → tr, obur → tr, pisboğaz → tr, ^?avurdu büyük

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

çilek

1. tûfirengî, çîlek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)