zikir
Kurmancî biguhêre
biguhêre
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | zikir | zikir |
Îzafe | zikirê | zikirên |
Çemandî | zikirî | zikiran |
Nîşandera çemandî | wî zikirî | wan zikiran |
Bangkirin | zikiro | zikirino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | zikirek | zikirin |
Îzafe | zikirekî | zikirine |
Çemandî | zikirekî | zikirinan |
zikir nêr
- duakirina ji Xwedê yan pêxemberan yan jî pesndana wan, bo nimûne gotin: Estexfirullah, subhanullah, la ilahe illa Ellah û hwd
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Dengê te tê bi roj û şev
Zikrê dikî bi haletê — (Feqiyê Teyran, )
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
- (lêker) zikir kirin
- (navdêr) zikirkirin
- (rengdêr) zikirkirî
- zikirker
- zikrî
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî ذكر (żikr) ji ذكر (żekere, “anîn bîra xwe, bi bîr anîn, navê kesekî gotin”), hevreha aramî דכר (dekere), akadî zekarû (nav lê kirin) ji zikrû (nav). Têkilî tezkîr.
Werger biguhêre
Tirkî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
biguhêre
zikir
- bîranîn, jêbehskirin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- zikir
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)