umet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umet	umet
Îzafe	umeta	umetên
Çemandî	umetê	umetan
Nîşandera çemandî	wê umetê	wan umetan
Bangkirin	umetê	umetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umetek	umetin
Îzafe	umeteke	umetine
Çemandî	umetekê	umetinan

umet mê

1. hemû kesên ji dînekî anku olekî

   umeta Mihemed(î) (misilman),
   umeta Îsa(yî) (file),
   umeta Mûsa(yî) (cihû)

   • Qet kes nekir ev pire ji min «
     Ne ji enbiyayê ummetê
     Miksî dibê avê we bû — (Feqiyê Teyran, )

Herwiha

• imet
• immet
• ummet

Bide ber

• umêd

Jê

• umetî

Etîmolojî

Ji erebî امة‎ (umme^t: milet, umet, qewm), hevreha aramî ܐܘܡܬܐ‎ / אומתא (umta'), akadî ummatu, têkilî erebî ام‎ (umm: dayik, da, dê)

Werger

• Farisî: امت‎ → fa
• Tirkî: ümmet → tr