tekez

Kurmancî

Rengdêr

tekez

1. stûv, eseh, bêguman, tekîd

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تەکەز‎

Bide ber

• tekûz
• teqez
• stûvandin
• palpişt
• piştrast
• rastandin
• Misoker

Ji wêjeyê

• Her wiha El-Nûceyfî jî ji aliyê xwe ve tekez kir, ku pêwîst e aliyên siyasî li gel hev di peywendiyan de bin, lê diyar kir ku dê tenê peywendî têr neke, ji ber ku pêwîst e gotin û li ser qadê bibine kar û xebat. — (PUKmedia.com 4/2014)

Etîmolojî

Hevreha tekîd / teikîd, ji erebî [Peyv?].

Jê

• tekezî

tekezker

• tekez kirin
• tekezkirin
• tekezkirî
• tekizandin

Werger

tekez kirin

• Erebî: مؤكد‎
• Fînî: varmistaa, todeta
• Îngilîzî: to assure, to ensure