tekîd

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: te·kîd

Navdêr

Tewandina tekîd
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tekîd	tekîd
Îzafe	tekîda	tekîdên
Çemandî	tekîdê	tekîdan
Nîşandera çemandî	wê tekîdê	wan tekîdan
Bangkirin	tekîdê	tekîdino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tekîdek	tekîdin
Îzafe	tekîdeke	tekîdine
Çemandî	tekîdekê	tekîdinan

tekîd m

1. Dabîn, misogerî, ekîdkirin, esehî, piştrastî.
   • El Ei’recî: Meseleya Kerkûkê ê li gor maddeya destûrê bê çareserkirin. Loma jî em tekîd li ser çareserkirina pirsa Kerkûkê li gor destûrê dikin. — (Netkurd.com, 1/2007)
2. ekîdî, bêşikî, bêgumanî, misoger, ekîd, terxan, temîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• teikîd

Jê

• tekîd bûn (lêker)
• tekîd kirin (lêker)
• tekîdbûn (navdêr)
• tekîdbûyî (rengdêr)
• tekîdker
• tekîdkirin (navdêr)
• tekîdkirî (rengdêr)
• tekîdî

Etîmolojî

Hevreha kurmancî teqez, ji erebî تَأْكِيد (taʾkīd, “mitleqî”), têkildarî ekîd.

Werger

• Farisî: ^?تاکید → fa
• Îngilîzî: certain → en, certainty → en, certitude → en, ^?emphatic → en
• Tirkî: varma → tr