tûre

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
tûre	tûretir	herî tûre

tûre

1. pest, sil, xeyidî, aciz, bêzar, ne aşt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. enirî, bêhal, tengezar, kerixî, westiyayî, betilî, enirandî, xeyidandî, hêrs^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• tûrre

Bide ber

• tore

Jê

 

• (lêker) tûre bûn
• (navdêr) tûrebûn
• (rengdêr) tûrebûyî
• tûrehî
• (navdêr) tûrekirin
• (lêker) tûre kirin
• (rengdêr) tûrekirî
• tûretî
• tûreyî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?] tûrî (har) ji tûr (çiya) ji aramî טורא‎ (tûra: çiya > Tor), bide ber kovî ji *ko(v) (çiya).

Werger

• Farisî: عصبانی‎
• Fînî: vihainen → fi, kiukkuinen → fi, suuttunut → fi
• Îngilîzî: angry → en, choleric → en
• Tirkî: asap → tr, sinir → tr, ^?tura → tr, ^?sinirli → tr