tûşî

Kurmancî

Hoker

tûşî

1. pêrgî, hevriş, nexweşbûn, nexweş ketin, rûbirû, rastî

   Tûş belayan bûn (bela hatin serî)
   tûşî nesaxiyan bûn (bi nexweşiyan ketin)

   • Xelatgirê Xelata Nobel a îsal Harold Pinter di 10ê oktober(çiriya pêşîn) a 1930î de li Londonê li Hacknesê ji malbateka yahûdî ji diya xwe bû. Bavê wî cildiruyê jinan bû. Pinter di piçûkiya xwe de tûşî erîş û piçûkxistinên antîsemîtîk bû, di dema şerê cîhanê ê duduyê de ji ber valakirina Londonê mala wan qasî 3 salan li derveyî Londonê ma, di vegerê de di piyesên xwendegehan de dest bi rolleyiziyê kir. — (Tirej.com, 10/2005)

Etîmolojî

tûş, belkî ji ermenî թուշ (tʻuš) (t'ûş: gep, alek)

Bikaranîn

Lêker:

• tûşî bûn

Navdêr:

• tûşîbûn

Werger

tûşî tiştekî bûn:

• Fînî : kohdata (jotain pahaa)
• Îngilîzî : to face (a problem)