hevriş

Kurmancî

Hoker

hevriş

1. tûşî, pêrgî, rastî
   • Bajarekî Îsraîlê hevrişî moşekên Libnanê dibe. — (, Peyamner.com, 7/2006)

Bide ber

• hevris

Etîmolojî

hev- + riş (= rû / rîş?)

Jê

• hevrişî

Dijmane

• verişî
• veriş