Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sihar sihar
Îzafe sihara siharên
Çemandî siharê siharan
Nîşandera çemandî siharê wan siharan
Bangkirin siharê siharino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî siharek siharin
Îzafe sihareke siharine
Çemandî siharekê siharinan

sihar

  1. spêde, serê sibê, berbang, destpêka rojê, sibê, sibeh, sebah
    • Ew jî siharê zû ji nav nivînan derkeft û rûnişte ber serê dayika xwe — (Sidqî HirorîKurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)
    • Ma her sihar bi we zarokên ku niha jî bi dû zimanê bav û kalan xwe de li kolanê, li devê deriyê dibistanê hînî tirkî dibin, vê sirûdê bi we nadin jiberkirin: "Tirk im, rast im, jêhatî me." — (Arjen Arî: Zarokno, Diyarname.com, 1/2008)

Herwiha biguhêre

Bi alfabeyên din biguhêre

Etîmolojî biguhêre

herwiha seher (di klasîkan de), ji erebî سحر(seḥer), hevreha îbrî שחר (şexer), ugarîtî 𐎌𐎈𐎗 (šḥr), aramî שחרא (şexra), akadî şêru

biguhêre

Werger biguhêre