serê sibê

Kurmancî

Mane

serê sibê (cureyê peyvê?)

1. spêde, sibe, sihar

Herwiha

• serê sibehê
• serê spêdê

Bi zaravayên din

• Soranî: beyanî

Etîmolojî

Ji ser +-ê + sibeh +-ê. Sibeh ji صباح‎ (șebaḥ) yan erebî صبح‎ (șubḥ) ketiye zimanê kurdî.

Werger

• Almanî: ^?morgens → de, ^?morgendlich → de
• Erebî: ضحى‎
• Îngilîzî: forenoon → en, ^?early morning