seb

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seb	seb
Îzafe	seba	sebên
Çemandî	sebê	seban
Nîşandera çemandî	wê sebê	wan seban
Bangkirin	sebê	sebino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sebek	sebin
Îzafe	sebeke	sebine
Çemandî	sebekê	sebinan

seb mê

1. çîmento, asvalt, zift, qîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sement^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Êdî nişan nabin xwiya
  Têkil kirin lazim seba
  Min dî seba dayê seher — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bide ber

• sef
• sep

Têkildar

• gêç
• libx

Jê

• (Lêker) seb kirin

• (Navdêr) sebkirin

• (Rengdêr) sebkirî
• sebandin
• sebandî
• sebî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: den dolayı, güdü → tr, neden → tr, saik → tr, sebep → tr, ^?gıybet → tr

Hoker

seb

1. (ji ber, ji bo) Binere: seba

Mecarî

Navdêr

seb

1. birîn, birîndarî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên birîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}