birîndarî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪɾiːndɑːˈɾiː/
• Kîtekirin: bi·rîn·da·rî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birîndarî	birîndarî
Îzafe	birîndariya	birîndariyên
Çemandî	birîndariyê	birîndariyan
Nîşandera çemandî	wê birîndariyê	wan birîndariyan
Bangkirin	birîndariyê	birîndariyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birîndariyek	birîndariyin
Îzafe	birîndariyeke	birîndariyine
Çemandî	birîndariyekê	birîndariyinan

birîndarî mê

1. rewşa ku kesek tê de birîndar e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. birîn, derd^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• birîndarîtî
• birîndartî

Bide ber

• kulekî
• seqetî
• şelî

Etîmolojî

Ji birîndar + -î

Werger

• Almanî: Verwundung → de m
• Îngilîzî: injury → en, trauma → en, injuriousness → en
• Tirkî: cerh → tr