sîfet

 Binêre herwiha: sifet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /siːˈfɛt/
• Kîtekirin: sî·fet

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sîfet	sîfet
Îzafe	sîfetê	sîfetên
Çemandî	sîfetî	sîfetan
Nîşandera çemandî	wî sîfetî	wan sîfetan
Bangkirin	sîfeto	sîfetino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sîfetek	sîfetin
Îzafe	sîfetekî	sîfetine
Çemandî	sîfetekî	sîfetinan

sîfet nêr

1. awa, şêwe, şikil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rû, dêm, rûçik, xuyang
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bernav, leqeb
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. (rêzimanî) rengdêr, adjektîv
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Gotî wî Pêxemberê alî sifet (payebilind)
  Mewlûda min her kesê mezin biket — (Mela Hisênê Bateyî)

Etîmolojî

Ji erebî صِفَة‎ (sîfe[t]).

Werger

awa, şêwe, şikil (1)

• Fransî: forme → fr m
• Îngilîzî: shape → en
• Tirkî: şekil → tr, biçim → tr

rû, dêm, rûçik, xuyang (2)

• Fransî: visage → fr n, face → fr m
• Îngilîzî: face → en
• Tirkî: yüz → tr

bernav, leqeb (3)

• Fransî: sunom n, sobriquet → fr n
• Îngilîzî: nickname → en, sobriquet → en
• Tirkî: lakap → tr

(rêzimanî) rengdêr — binêre rengdêr