rêzgir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rêzgir	rêzgirtir	herî rêzgir rêzgirtirîn

rêzgir

1. qîmetgir, qedirgir, rûmetgir, biîhtiram,
   kesa/ê ku rêzê li kesekî yan tiştekî digire

Têkildar

• birêz
• rêzdar

Ji wêjeyê

• Mesela cum’eyên sivîl û tendensa nuh a berpêçûna nirxên dînî ya BDP-ê gelek hêrsa Erdogan anî ku wî bi dezînformasyonên ”azana kurdî”, ”zerduştî” û ”pêxemberiya Öcalan” xwest kampanya kurdan zeîf bixe. Lê esas reweşa nuh divê pirtir kêfa Erdogan bîne, wî teşwîq bike ku BDP/PKK ji rengê kemalîzma ateîst ber bi sekuleriya demokratîk a rêzgira nirxên dînî ve biçe. — (Mûrad Ciwan: Encamên hilbijartinên Tirkiyeyê, Netkurd.com, 6/2011)

Etîmolojî

rêz (qedir, qîmet, ihtiram) + -gir (< girtin)

Jê

• rêzgirane
• rêzgirî
• rêzgirîtî
• rêzgirtî

Werger

• Farisî: مودب‎ → fa, پراحترام‎, با ادب‎
• Îngilîzî: respectful → en
• Tirkî: hürmetkar → tr, hürmetli → tr, saygılı → tr