Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

 

qerebû

  1. Pareyê ku ji kesa/ê ziyanlêbûyî re tê dan.
    Hevmane: tezmînat, cerîme, cirm, xeramet
    • Ji bo qerebûkirina (tazmînatdayina) kesên ku di dema şerê navxweyî de zerar dîtine, bi serokatiya serokwezîrê Kurdistanê Nêçîrvan Barzanî komîteyek pêk hat. — (Netkurd.com, 11/2006)

Bi alfabeyên din biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Vê dawiyê bi rêya soranî ji erebî ye قربة(qurube, karên qenc) û قُرْبَان(qurbān, qurban, gorî, fîda) ji aramî קרבן(korban) ji îbranî קרבן(korvan) ku bi rêya yûnaniya kevn κορβᾶν (korbân) ‎(korbân) wek corban ketiye îngilîzî jî. Hêjayî gotinê ye ku peyv tam wek "qerebû" bi û maneya "tezmînat" di erebî bi xwe de ne li kar e anku kurdî ev şikil û wate li wê bar kirine. Ji ber texmîna ku "qerebû" peyveke eslî ya kurdî ye, gelek kes wê li cihê "tezmînat" ya bêtir berbelav û fehmbar bi kar tînin.

biguhêre

Werger biguhêre