qedem

Kurmancî

Navdêr

qedem

1. pî, ling, nig
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. pêngav, gav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. qonax, gihanek, merhele
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. pile, ast, derece, qat
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Netewperestiya Kurdî, ku di sala 1806an de hîmê (temelê) wê hate avêtin di sê qedeman re derbas dibe, ku bibe dewlet. — (Fûad Sîpan: Adnan Menderes û Abdullah Öcalan, Kovara Mehname, hj. 68, 9/2005)
• Di nav 90 hezar kesên mirî de tirk jî hebûn, belê tirk di qedema rêvebiriyê de bûn, ji %10ê yên telefbûyî jî pêk nedianîn. — (Dr. Felat Dilgeş: Du sedemên têkçûna serhildana 1925an, 7/2005)

Herwiha

• qadem
• qademe
• qedeme

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌ده‌م‎

Etîmolojî

Ji erebî قدم‎ (pê; gav)

Werger

• Almanî: Tritt → de m, ^?Staffel → de m
• Erebî: ^?مرحله‎
• Farisî: مرحله‎ → fa, روش‎ → fa, طرز‎ → fa, نوع‎ → fa, طاقت‎ → fa, قدم‎ → fa
• Îngilîzî: phase → en
• Tirkî: aşama → tr, evre → tr, faz → tr, hengam, merhale → tr, safha → tr, güç → tr, kademe → tr, mecal → tr, takat → tr, çapalama → tr, derman → tr, ^?biçim → tr