Bilêvkirin

biguhêre

qîjîn negerguhêz (lêkera xwerû)

  1. qajîn, bi dengek bilind û zirav gazî kirin yan girîn
-qîj-

Etîmolojî

biguhêre

Ji qîj +‎ -în.

Tewandina qîjîn  
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qîjîn qîjîn
Îzafe qîjîna qîjînên
Çemandî qîjînê qîjînan
Nîşandera çemandî qîjînê wan qîjînan
Bangkirin qîjînê qîjînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qîjînek qîjînin
Îzafe qîjîneke qîjînine
Çemandî qîjînekê qîjîninan

qîjîn m

  1. Maneya vê madeyê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.