milîs

Kurmancî

Navdêr

milîs

1. paramilîter, sehwe,
   medeniyên ku şerê çekdarî dikin
   (bi taybetî yên ku alîkariyê didin artêşê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. polîs (li Rûsyayê û hin welatên din yên rojhilata Ewropayê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mîlîs
• milîşa
• milîşya

Têkildar

• milîtarîst

Dijmane

• pasîfîzm

Ji wêjeyê

• Bozdemîr piştre kesekî nas dike û bi alîkariya wî tevli refên gerîla dibe. Ji bo ku tevlibûnê pêk bîne diçe Wanê. Dema li Wanê ye, ajan Mehmet Koç bi telefonê bi wê re diaxive û wiha jê re dibêje: “Ev telefona ku min daye te biparêze. Bi tu awayî telefona te bila nekeve destê kesê. Ez bi israr vê yekê ji te dixwazim”. Li ser vê telefona Mehmet Koç, Bozdemîr jî biryar da ku wê telefonê biparêze. Bozdemîr wiha behsa mijarê dike: “Dema ez di rê de bûm, milîsê ku ez dibirim, telefona min dît. Ez jî mecbûr mam ku telefona xwe bişikênim. Piştî ku min telefon şikand ez derbasî qada gerîla bûm. Her du şîşeyên jehrê ligel min bûn. Ez çûm perwerdehiyê.” — (Kurdish-info.com, 10/2007)

Etîmolojî

Bi rêya fransî milice ji latînî miles (leşker, supa, esker) ku herwiha serkaniya peyvên milîtarîst û milîtarîzm e jî

Jê

• milîsî
• milîsîtî
• milîstî

Werger

• Fînî: miliisi → fi
• Fransî: milice → fr
• Îngilîzî: militia → en
• Tirkî: milis → tr