mekan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛˈkɑːn/
• Kîtekirin: me·kan

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mekan	mekan
Îzafe	mekanê	mekanên
Çemandî	mekanî	mekanan
Nîşandera çemandî	wî mekanî	wan mekanan
Bangkirin	mekano	mekanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mekanek	mekanin
Îzafe	mekanekî	mekanine
Çemandî	mekanekî	mekaninan

mekan nêr

1. cih, der, war, welat, herêm, mesken
   • Hînema ebserehu kebbere hînen we-seced
     Çi zeman û çi mekan û çi cihat û çi hudûd
     Çi meqadîr û tefasîl û hisab in çi 'eded — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• mekanî

Etîmolojî

Ji erebî مَكَان‎ (makān).

Werger

• Erebî: مَكَان‎ → ar n (makān)
• Farisî: مکان‎ → fa (makân)
• Îngilîzî: place → en, area → en, space → en
• Tirkî: mekân → tr, uzay → tr

Tirkî

Navdêr

mekan

1. cih, cî, der
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên cih hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}