mehcûbiyet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mehcûbiyet	mehcûbiyet
Îzafe	mehcûbiyeta	mehcûbiyetên
Çemandî	mehcûbiyetê	mehcûbiyetan
Nîşandera çemandî	wê mehcûbiyetê	wan mehcûbiyetan
Bangkirin	mehcûbiyetê	mehcûbiyetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mehcûbiyetek	mehcûbiyetin
Îzafe	mehcûbiyeteke	mehcûbiyetine
Çemandî	mehcûbiyetekê	mehcûbiyetinan

mehcûbiyet mê

1. şermezarî, rûreşî, serşorî, fihêt, fedî, eyb
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Lê weha xuya ye ko heta PKK yan jî Evdila Ocalan ji wan re tiştekî nebêje, ew dê her bi vê mahcûbiyetê hereket bikin û dê zimanê wan kin be; loma jî xweziya mirovî ne bi dilê wan be.

(Enwer Karahan: Çima DTP nabêje ka PKK çi ye?, Nefel.com, 9/2007)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]: mehcûb + -iyet

Werger

• Almanî: Verlegenheit → de m
• Tirkî: mahcupluk → tr, ^?mahcubiyet → tr, ^?mahcubluk → tr