mar kirin

 Ji bo navdêrê binêre: markirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɑːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: mar ki·rin

Lêker

mar kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	mar dikim
	tu	mar dikî
	ew	mar dike
	em, hûn, ew	mar dikin
Fermanî	Yekjimar	mar bike
	Pirjimar	mar bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	mar kir
	te	mar kir
	wê/wî	mar kir
	me, we, wan	mar kir
Formên din:

mar kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. li def zanayên ayinî yan dadgehê bi fermî kirin jin û mêrên hev,
   dema kiçek û kurek dixwazin jiyana xwe di gel hev bibin ser û fermî ji mal babê dixwaze û li dadgehê eqid zewac çêdike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مار کرن‎

Etîmolojî

Ji mar + kirin.

Werger

• Almanî: heiraten → de
• Erebî: عقد القران‎ → ar, عقد‎ → ar
• Farisî: عقد کردن‎ → fa
• Îngilîzî: to register → en (a marriage), to contract → en (a marriage), (idiomatic) tie the knot → en