mîm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /miːm/
• Kîtekirin: mîm

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîm	mîm
Îzafe	mîma	mîmên
Çemandî	mîmê	mîman
Nîşandera çemandî	wê mîmê	wan mîman
Bangkirin	mîmê	mîmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîmek	mîmin
Îzafe	mîmeke	mîmine
Çemandî	mîmekê	mîminan

mîm mê

1. Navê herfa م (m) ya alfabeya erebî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (lêker) mîm kirin

• (navdêr) mîmkirin

• (rengdêr) mîmkirî

Binêre herwiha

Navên herfên erebî

 

• elîf
• ba
• ta
• ca
• ha
• ha
• xa
• da
• za
• ra
• za
• sîn
• şîn
• sat
• dat
• ta
• za
• eyn
• xeyn
• fa
• qaf
• kaf
• lam
• mîm
• nûn
• ha
• wa
• lamelîfla
• ya

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Werger

• Tirkî: mim → tr