mêrd

  1. mêr, zelam, mirovên nêr
    (bi taybetî yên mezin)
  2. hevserê jinekê, şûyê jinekê
    Mêrdê wê pîr e.
  3. camêrd, xweşmêrd, wêrek, gernas, egîd, qehreman
    Ew mêrdek bi sed mêrdan e.

Bide ber

biguhêre

Bikaranîn

biguhêre

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

Etîmolojî

biguhêre

Têkildarî peyva mêr ya kurmancî, mirov û mirin

Bi avestayî merêt-, bi pehlewî mert, bi farisî mêrd, bi zazakî mêrde. Kurmancî dengê d'yê dike winda.