mêr kirin

 Ji bo navdêrê binêre: mêrkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /meːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: mêr ki·rin

Lêker

mêr kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	mêr dikim
	tu	mêr dikî
	ew	mêr dike
	em, hûn, ew	mêr dikin
Fermanî	Yekjimar	mêr bike
	Pirjimar	mêr bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	mêr kir
	te	mêr kir
	wê/wî	mêr kir
	me, we, wan	mêr kir
Formên din: Tewandin:mêr kirin

mêr kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. şû kirin, (keç) zewicîn, bûn jina kesekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مێر کرن‎

Bide ber

• jin anîn

Têkildar

• dan şû
• zewicandin

Etîmolojî

Ji mêr + kirin.

Jê

• mêrker
• mêrkerî
• mêrkirî

Werger

• Almanî: heiraten → de
• Farisî: شوهر کردن‎ → fa
• Tirkî: evlenmek → tr, kocaya varmak → tr, ^?varmak → tr, ^?izdivaç etmek → tr