lewçe

Kurmancî

Rengdêr

lewçe

1. zimandirêj, zêdebêj, zêdeaxiv, kesa/ê ku zêde yan bêwate diaxive,
   xeberbêj, dijûnbêj, sixêfbêj
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: له‌وچه‎

Etîmolojî

Yan têkilî "lêv"ê ji zimanên îranî ji proto-hindûewropî yan jî ji aramî לועא‎ (lew'a: gewrî, hefik, qirrik, cihê ku axiftin jê tê), hevreha akadî luxxu (gewrî, hefik, qirrik, cihê ku axiftin jê tê) û belkî herwiha erebî لغة‎ (luẍe^t: ziman, zar) lê ihtimalen ya erebî ji yûnanî λόγος (lógos) (logos: axiftin) e. Yan jî ji yûnanî λόγος (lógos) (axiftin), binere -lojî, -log, lojîk...

Jê

• lewçehî
• lewçetî
• lewçeyî
• lewisandin

Werger

• Almanî: geschwätzig → de, schwatzhaft → de
• Esperantoyî: parolema → eo
• Farisî: بد دهان‎ → fa
• Ferî: prátingarsamur → fo
• Fînî: höpöttäjä → fi, lavertelija → fi, lörpöttelijä → fi
• Fransî: bavard → fr
• Holendî: babbelziek → nl, praatgraag → nl, praatziek → nl
• Îdoyî: babilema → io
• Îngilîzî: garrulous → en, chatty → en, talkative → en, loquacious → en, tonguey → en, ^?insolence → en, ^?insolent → en
• Portugalî: paroleiro → pt, tagarela → pt
• Swêdî: pratsam → sv
• Tirkî: çaçaron → tr, çene kavafı → tr, zevzek → tr, boşboğaz → tr, ukalâ → tr, yavşak → tr, geveze → tr, ukala → tr, ^?ağızı bozuk → tr, ^?çaçeron → tr, ^?diline yörük → tr, ^?laf körüğü → tr, ^?lakırdı kavafı → tr, ^?dil otu yemiş → tr
• Walonî: tchafiåd → wa