kuşk

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kuşk	kuşk
Îzafe	kuşka	kuşkên
Çemandî	kuşkê	kuşkan
Nîşandera çemandî	wê kuşkê	wan kuşkan
Bangkirin	kuşkê	kuşkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kuşkek	kuşkin
Îzafe	kuşkeke	kuşkine
Çemandî	kuşkekê	kuşkinan

kuşk mê

1. Avahiyên mezin û şikodar (wek yên paşayan).

   Hevmane: dîwan, eywan, seray, qesr, palas, koşk

   • Ez şah im delala min
     Xalîs bê qisûra min
     Dunya ber destûra min
     Ca were huzûra min
     Şênke kuşk û sera min
     Walgerîne textê min
     Tu xwe bibe bextê min — (Fêrîkê Ûsiv: Ez Şah im)

Herwiha

• koçik
• koçk
• koşik
• koşk

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کۆشک‎

Hevmane

• kuç

Bide ber

• kuş

Binêre herwiha

• keşk
• kîşk
• kuçk
• kûçik

Etîmolojî

Hevreha soranî کۆشک‎ (koşk), farisî کوشک‎ (kûşk), pehlewî koşk. qoşqa ya aramî û goşka siryanî û cewseq ya erebî jî bi rêya siryanî hemû ji zimanên îranî hatine wergirtin.

Werger

• Erebî: قصر‎ → ar
• Îngilîzî: mansion → en
• Latînî: sedes → la
• Tirkî: köşk → tr