kuçk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʊt͡ʃk/
• Kîtekirin: kuçk

Navdêr

kuçk nêr

1. Cihê agir tê de têt hilkirin. (bi taybetî li derve)

   Hevmane: argûn

   • Gaveke bi şûnde li raxeke kuçka xwe ya agir rûniştibû — (Robert Louis Stevenson, (wergêr Ciwanmerd Kulek), Meseleya Seyr a Dr. Jekyll û Mr. Hyde, Avesta, 2020, r. 15, ISBN 978-605-2246-80-1)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کوچک‎

Herwiha

• kuçik

Bide ber

• kaçik
• keçik
• koçik
• kûçik

Etîmolojî

Ji kuç + -k.

Werger

• Erebî: مستوقد‎ → ar, ^?الأتون‎ → ar, ^?الإراث‎ → ar (al-ʾirāṯ)
• Îngilîzî: fireplace → en, chimney → en ^?turnspit → en
• Tirkî: köpek → tr, ocak → tr, ocaklık → tr