kordunde

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /koːɾdʊnˈdɛ/
• Kîtekirin: kor·dun·de

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kordunde		herî kordunde

kordunde

1. Jin-û-mêrên ti zarok nînin, malbata bêzarok.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

 

• kordûnda
• kordûndan
• kordûnde
• kordûndeh
• kurdinde, kurdunde – Mêrdîn
• kurdûnda
• kurdûndan
• kurdûnde
• kurdûndeh

Hevmane

 

• bêdunde
• bêzarok
• bêûcax
• korefan
• korûcax
• ûcaxkor
• ûrtkor

Jê

• kordundehî

Etîmolojî

Ji kor + dunde.

Werger

• Farisî: اجاغ کور‎ → fa, بی فرزند‎ → fa
• Tirkî: çocuğu olmayan → tr, zürriyetsiz → tr