koçkirin

 Ji bo lêkerê binêre: koç kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /koːt͡ʃkɪˈɾɪn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koçkirin	koçkirin
Îzafe	koçkirina	koçkirinên
Çemandî	koçkirinê	koçkirinan
Nîşandera çemandî	wê koçkirinê	wan koçkirinan
Bangkirin	koçkirinê	koçkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koçkirinek	koçkirinin
Îzafe	koçkirineke	koçkirinine
Çemandî	koçkirinekê	koçkirininan

koçkirin mê

1. barkirin, mişextbûn,
   çûna ji derek bo derek din ji bo jiyanê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆچكرن‎

Etîmolojî

Ji koç + kirin.

Werger

• Almanî: ^?Übersiedlung → de m
• Erebî: ^?إرحال‎ → ar, ^?الإرتحال‎ → ar, ^?الترحال‎ → ar
• Îngilîzî: migration → en
• Tirkî: göçme → tr, irtihal → tr, taşınma → tr