kifrît (1) yan zilkê şixatê
 
kifrît (3) ku ji bin erdî li Andanusya anîye der

kifrît

  1. Zilikên ku barût bi serikê wan ve heye û agir pê tên hilkirin.
    Hevmane: şixat, bitik, derbik, ezwaz, kerkût, kirkût, kukurt, newtik, niftik, pêtik, spîçke, zilûke, çixat, çixatik, şemçe
  2. Pakêta wan zilikan.
  3. (element) madeyê agirgir û yê bi serê wan zilikan ve.
    Hevmane: gogird, sulf, sulfur

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî كبريت(kibrît) ji aramî ܟܒܪܝܬܐ‎ / כבריתא (kubrîta / kêbrîta) ji akadî [Peyv?] kubrîtu / kibrîtu.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.