kewgir

Kurmancî

Navdêr

kewgir

1. nêçîrvana/ê kewan,
   kesa/ê ku kewan digire daku ser jê bike yan xwedî bike
2. amûra bi destî a daweribandina xwarinan

Herwiha

• kewgîr (1)

Têkildar

• kar (4)

Etîmolojî

Ji kew +‎ -gir.

Jê

• kewgirî
• kewgirîtî

Werger

• Farisî: شکارچی کپک‎ → fa