ket û mir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛt uː mɪɾ/
• Kîtekirin: ket û mir

Lêker

ket û mir lêkera biwêjî

1. mirin, nêzîkî mirinê bûn, êdî ne jiyan, wefat kirin, ketin erdê û mirin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەت و مر‎

Herwiha

• ketin û mirin

Etîmolojî

ket (ji ketin) + mir (ji mirin)

Werger

• Erebî: أفتئت‎ → ar, طاح‎ → ar (ṭāḥ), وجب‎ → ar
• Îngilîzî: fell and died → en, to die → en, ^?droplet → en