kerê du pê

Kurmancî

Biwêj

kerê du pê

1. ji wan kesan re tê gotin yên ku bêaqil, xişîm û nezanin, yê ku wekî keran serederiyê dike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کەرێ دو پێ‎

Etîmolojî

ker + -ê + du + pê, kerî weko mirovî wesf dike ku du pê hebin

Werger

• Îngilîzî: soft in the head → en, a half-wit → en, idiot → en, a few sandwiches short of a picnic → en, (Bri Eng) ass → en