jinanîn

 Ji bo lêkerê binêre: jin anîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʒɪnɑːˈniːn/
• Kîtekirin: ji·na·nîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	jinanîn	jinanîn
Îzafe	jinanîna	jinanînên
Çemandî	jinanînê	jinanînan
Nîşandera çemandî	wê jinanînê	wan jinanînan
Bangkirin	jinanînê	jinanînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	jinanînek	jinanînin
Îzafe	jinanîneke	jinanînine
Çemandî	jinanînekê	jinanîninan

jinanîn mê

1. (kurr) zewicîn, keçek kirin jina xwe, bûn mêrê jinekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• jinhanîn
• jinênan
• jinhênan
• jinhînan
• jinînan

Bide ber

• mêrkirin
• şûkirin

Têkildar

• zewicandin

Etîmolojî

Ji jin +‎ anîn.

Werger

• Erebî: ^?التزوج‎ → ar, ^?الزواج‎ → ar, ^?المزاوجة‎ → ar
• Îngilîzî: marrying → en, ^?vital statistics → en
• Tirkî: evlenme → tr