ji taqet ketin

  1. gelekî betilîn, êdî kar nekirin, lawaz kirin, karûbar nebûn, îş nekirin, şuxl nekirin, atil bûn, bêhêz kirin, ji hayî xistin
    pêmerkirina wî baxçeyê zerîfe xanimê wisa zor bû ku ez ji taqet ketim.
    bi wan dek û dolaban wan dixwest ku min ji taqet bixin, lê min ji zu de bergira xwe girtibû.[1]

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

ji + taqet + ketin

Çavkanî

biguhêre
  1. Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak