jarî

Kurmancî

Navdêr

jarî m

1. hejarî, belingazî, feqîrî, rebenî, xizanî, xizanî, xizanî, nedarî,
   ne zengînî, ne dewlemendî,
   rewşa jaran
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. perîşanî, şerpezetî, miskînî, milahimî, goyînî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• jarîtî
• jartî

Etîmolojî

jar (1) + -î

Werger

• Almanî: armut → de, Armut → de m
• Erebî: ^?فقر → ar
• Farisî: فقیری → fa, نداری → fa, تهیدستی → fa, ^?لاغری → fa, ^?مسکینی → fa
• Fînî: köyhyys → fi
• Fransî: pauvreté → fr
• Îngilîzî: poverty → en, atony → en, misery → en, weakness → en, poorness → en, wretchedness → en, ^?ill-being → en, ^?leanness → en, ^?thinness → en
• Tirkî: fakirlik → tr, argınlık → tr, cılızlık → tr, zaaf → tr, zafiyet → tr, zayıflık → tr, zaafiyet → tr

Mane

jarî (cureyê rêzimanî?)

1. Guhartoyeke jehrî (“tişta/ê ku jar tê de heye”).