miskînî

Kurmancî

Navdêr

miskînî m

1. rebenî, jarî, goyînî, milahimî, perîşanî, şerpezetî, feqîrî, newêrekî, rewşa miskînbûnê

Etîmolojî

Ji miskîn +‎ -î

Ji wêjeya klasîk

• Asitanî û şibak û kulek û pencereyan
  Da bi miskînî û zarî tu bibûsî di berê
  Tozekê bîn bi xwe ra ta bikirîn kuhlê beser — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Werger

• Farisî: ^?مسکینی → fa
• Tirkî: meskenet → tr, miskinlik → tr, sümsüklük → tr, ^?sünepelik → tr