hedîn

Kurmancî

Bilêvkirin

IPA^(kilîd): /hɛˈdiːn/
Kîtekirin: he·dîn

Lêker

hedîn

hewîn, vehewîn, tebitîn, hedirîn, bi cih bûn, sekinîn, arimîn, rehet bûn, hêmin bûn, hêwir bûn
Li cihê xwe bihede... (Hertim li derve ye.)

Ji wêjeyê

Carek din jî helbesta xwe xwend, çavên wî li ser peyvan hedîn û rawestîn. Wek peyv hingiv bin û hing lê bicivin yan jî çav pelatînkên rengîn bin ko bi hêwirî û aramî bên û biçin. Hesenê dostê wî jî bû pelatînk û têkilî helbesta wî bû. Xwest wî bigire lê ti bi destî ve nehat. Axînek kişand û got: Tu dê kengî bê daku bi arezûyek jidil helbesta xwe ji te re bixwînim? Lê Hesen bo wê şeva wî çirayek vemirî bû. — (Reûf Bêgerd: Mirina helbestvanekî, wergerrandin ji soranî: Husein Muhammed, Nefel.com, 10/2009)

Herwiha

vehedîn

Tewîn

Lêker:

-hed-

Têkildar

Jê

Etîmolojî

Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.