heşir

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heşir	heşir
Îzafe	heşira	heşirên
Çemandî	heşirê	heşiran
Nîşandera çemandî	wê heşirê	wan heşiran
Bangkirin	heşirê	heşirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heşirek	heşirin
Îzafe	heşireke	heşirine
Çemandî	heşirekê	heşirinan

heşir mê

1. qiyamet, roja hesabê,
   roja ku hemû mirî dê şiyar bibin û yên qenc dê biçin biheştê û yên gunehkar dê biçin dûjehê
   (li gor baweriya îslamê û hin dînên din)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• heşr

Jê

• (Lêker) heşir bûn
• (Lêker) heşir kirin

• (Navdêr) heşirbûn
• (Navdêr) heşirkirin

• (Rengdêr) heşirbûyî
• (Rengdêr) heşirkirî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Werger

• Tirkî: kıyamet → tr

Rengdêr

heşir

1. hevnas, dostên hev, hevalên hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)