hawîş

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hawîş	hawîş
Îzafe	hawîşa	hawîşên
Çemandî	hawîşê	hawîşan
Nîşandera çemandî	wê hawîşê	wan hawîşan
Bangkirin	hawîşê	hawîşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hawîşek	hawîşin
Îzafe	hawîşeke	hawîşine
Çemandî	hawîşekê	hawîşinan

hawîş mê

1. hoz, êl, eşîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. gel, milet, netewe, qewm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Her hawîş (qewm), êl, civat, civak, nijad, gel an jî netewe li gorî bastûra xwe ya civakî tên şêwandin û pergaleke ragihandin, lihevkirin û lihevhatinê pêk tînin. — (Adar Jiyan: Pergal û xêzanên zimên, kovara Tûrik, 2/2005)

Herwiha

• hawiş

Bide ber

• hewş

Jê

• (Lêker) hawîş bûn
• (Lêker) hawîş kirin

• (Navdêr) hawîşbûn
• (Navdêr) hawîşkirin

• (Rengdêr) hawîşbûyî
• (Rengdêr) hawîşkirî
• hawîşî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: kavim → tr