hîcab

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hiːˈd͡ʒɑːb/
• Kîtekirin: hî·cab

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hîcab	hîcab
Îzafe	hîcaba	hîcabên
Çemandî	hîcabê	hîcaban
Nîşandera çemandî	wê hîcabê	wan hîcaban
Bangkirin	hîcabê	hîcabino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hîcabek	hîcabin
Îzafe	hîcabeke	hîcabine
Çemandî	hîcabekê	hîcabinan

hîcab mê

1. perde
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (dîn) rûpoş, balapoş, kefî, kevînk, laçik, kefîk, serpoş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Paşê bo wî çêkirî duwazdeh hicab
  Her yekî xweştir ji yarî bê hisab
  Hem hidayet hem nubûwwet rîf'et e
  Ta'et e yazdeh şefa'et temmete
  Her yekî westabû tê de çendî sal
  Lê 'eded mes-pare 'ilmê Layezal .” — (Mela Hisênê Bateyî)

Etîmolojî

Ji erebî حِجَاب‎ (ḥijāb).

Werger

• Almanî: Häutchen → de nêr, Schleier → de nêr
• Erebî: حِجَاب‎ → ar (ḥijāb)
• Farisî: حجاب‎ → fa (hejâb)
• Îngilîzî: hijab → en
• Katalanî: hijab → ca
• Spanî: hiyab → es