gladyator

Kurmancî

Navdêr

gladyator li meydanê

gladyator

1. (li Emparatoriya Romê) kesa/ê ku li sîrkekê dijî kesek din yan dijî lawirek dirinde şer dikir û xelkê jî ji temaşegehê lê dinerî
   ta kesek ji şervanan yê dî yan lawir kuştiba yan bi xwe bihata kuştin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. cengawer, palewan, fêris, çeleng
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• gladiyator

Ji wêjeyê

• Birînên ku bi agir dihatin daxkirin, ew birîn bûn ku herî zû baş dibin. Lê ew birînên ku te di canê wan dostan de vedikirin, ewqas kûr û dijwar û xedar bûn ku, te ji halekî derdixistin û dixistin halekî din. Dostan jî, hema wek gladyatorê bi şêr re dikeve nav şerê giran, li hewşenga çaralî girtî, bi hev diketin, li hev dixistin û li pêş çavên te yên ji temaşekirinê têr nabin, hev û dî diqelandin. — (Nîzamettîn Akkurt: Kêzxatûna Rojavayî, Pen-kurd.org, 2005)

Etîmolojî

Ji fransî gladiateur yan ji îngilîzî gladiator ji latînî gladiātor ji gladius (şûr) + -or. Gladius herwiha serekaniya peyva glayol e jî.

Jê

• gladyatorane
• gladyatorî
• gladyatorîtî
• gladyatortî

Werger

• Almanî: Gladiator → de m
• Fînî: gladiaattori → fi
• Fransî: gladiateur → fr m, belluaire → fr m
• Holendî: gladiator → nl m
• Îngilîzî: gladiator → en
• Îtalî: gladiatore → it m
• Polonî: gladiator → pl m
• Portugalî: gladiador → pt m
• Rusî: гладиатор → ru m (gladiator)
• Spanî: gladiador → es m, bestiario → es m
• Swêdî: gladiator → sv g
• Tirkî: gladyatör → tr