Bilêvkirin

biguhêre
Tewandina ferq  
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ferq ferq
Îzafe ferqa ferqên
Çemandî ferqê ferqan
Nîşandera çemandî ferqê wan ferqan
Bangkirin ferqê ferqino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ferqek ferqin
Îzafe ferqeke ferqine
Çemandî ferqekê ferqinan

ferq

  1. ferqî, cudahî, taybetî, xasî
    Ferqa wê çi ye.Taybetiya wê çi ye. / Ew çawan [ji yên din] cuda ye.
    • Min li derûdora xwe mêze kir, min ferq kir ku ez li cûreyekî îbadetxaneyê me; ku ji alî lembeyên ji camên kesk dihate ronîkirin. — (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)
    • Bi narê firqetê sohtim
      Ji ferqê ser heta pê da
      Xedenga xefletê nuhtim
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî, ji rehê فرق‎ (f-r-q: ji hev cudakirin), hevreha فرق‎ (ferq: ferq, cuda), herwiha hevreha rehê p-r-q- (cuda kirin) ya aramî. Wek فرق‎ ketiye farisî û wek fark ketiye tirkî jî. Furqan jî heman rehî ye.

Rengdêr

biguhêre

ferq

  1. cuda, cihê, têvel, taybet, xas, ne mîna yên din, ne wek yên dî,
    tiştek wisan hebûn ku yên din nîne,
    tiştek wisan tinebûn ku yên din heye
    Ew ji yên din ferq e.
    Ew ne mîna yên din e. / Ew ne wek yên dî ye.