eyar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛˈjɑːɾ/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: e·yar

Rengdêr

eyar

1. înyan, dirist, saz, rast, li gor pêwîstiyê

   Saet eyar kirin

Herwiha

• ayar (2)
• 'ayar
• 'eyar
• yar

Jê

• (Lêker) eyar bûn
• (Lêker) eyar kirin

• (Navdêr) eyarbûn
• (Navdêr) eyarkirin

• (Rengdêr) eyarbûyî
• (Rengdêr) eyarkirî
• eyarî
• eyarker
• eyarkî

Etîmolojî

Ji erebî عيار‎ ('iyar) ji aramî עיר‎ ('-y-r: çavdêrî lê kirin).

Werger

• Almanî: Fell → de nêr, ^?Verstellung → de
• Farisî: ^?عیار‎ → fa, ^?کیسه پوستی‎ → fa
• Îngilîzî: pelt → en
• Tirkî: post → tr, ayar → tr, ^?pösteki → tr, ^?tulum → tr

Navdêr

eyar nêr

• Deng (Qers)^ⓘ

1. postê pez va tê çêkirin toraq têdixin hundirê wê, çerm, pîst
   • Nazê li bin sêpîkê xweş hildike
     Nermê bi desta dike dew kil dike
     Meşka Nazê nermik e şeşçermik e
     Eyarê wê xavik e wek textik e
     Çavê Nazê şînik e çavwerdek e. — (Arşevîn, Nazya reben nazike [arşîv], Lotikxane.com, 11/2007)

Werger

• Almanî: Leder → de nêr, Pelz → de nêr, Regelung → de mê, ^?Schlauch → de m
• Tirkî: post → tr