ewtîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛwˈtiːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ew·tîn

Lêker

ewtîn negerguhêz

1. (kûçik) bang dan, reyîn
2. (mirov) bi dijûnkarî pizepiz kirin

   çiqasî keviran bavêjî sê (segî), dê ewqasî biewte.

Tewîn

-ewt-

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

lêker

• Almanî: kläffen → de
• Farisî: وق وق کردن‎ → fa, پارس کردن‎ → fa, ^?وغ وغ کردن‎ → fa
• Îngilîzî: bark → en, yelp → en, yap → en, bay → en, howl → en
• Tirkî: havlamak → tr

navdêr

• Almanî: Rinde → de
• Farisî: پوست درخت‎ → fa
• Îngilîzî: bark → en, barking → en, yelp → en, yap → en, bay → en
• Tirkî: havlama → tr, havlayış → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ewtîn	ewtîn
Îzafe	ewtîna	ewtînên
Çemandî	ewtînê	ewtînan
Nîşandera çemandî	wê ewtînê	wan ewtînan
Bangkirin	ewtînê	ewtînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ewtînek	ewtînin
Îzafe	ewtîneke	ewtînine
Çemandî	ewtînekê	ewtîninan

ewtîn mê

1. dengên ku kûçik, se derdixin

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.