ecem

 Binêre herwiha: Ecem

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛˈd͡ʒɛm/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: e·cem

Navdêr

ecem mê û nêr

1. faris
   • Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir
     Lami' ji 'ereb berqê li fexxarê 'ecem da
     Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. nezan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• 'ecem
• acem
• 'acem

Hevmane

• faris

Nêzîk

• îranî

Jê

• ecemandin
• ecemandî
• ecemdost
• ecemdostî
• Ecemistan
• ecemistanî
• ecemî
• ecemîaxiv
• ecemîpeyiv
• ecemîtî
• ecemînas
• ecemînasî
• ecemîner
• ecemînerî

• ecemînî
• ecemîst
• ecemîzan
• ecemîzanî
• ecemîzar
• ecemîzarî
• ecemîziman
• ecemîzimanî
• ecemîzm
• ecemnas
• ecemnasî
• ecemperist
• ecemperistî
• ecemvan
• ecemvanî
• ecemyar
• ecemyarî
• ecemzan

Etîmolojî

Ji erebî عجم‎ ('ecem: xelk, alem, nezan, ecem, barbar, erebînezan, îranî, faris) ji aramî [skrîpt hewce ye] (egemeh, “xelk, alem, gawir, kafir”) ji אגם (egem: dayik). Bo çêkirina "xelk"ê ji "dayik"ê bide ber umet ji erebî ummet ji umm (dayik)

Werger

• Farisî: آذری‎ → fa
• Îngilîzî: Persian → en, Iranian → en
• Tirkî: Acem → tr