ecemî

Kurmancî

Rengdêr 1

ecemî

1. xişîm, naşî, cahil, nezan, negihiştî, ne fama, ne têgihiştî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• acemî
• 'acemî
• 'ecemî

Jê

• ecemîtî

Werger

• Almanî: naiv → de, unerfahren → de, unwissend → de, ^?dilettant → de, ^?ungelernter Arbeiter → de
• Farisî: ^?ناآزموده‎ → fa, ^?ناشی‎ → fa
• Îngilîzî: ^?candide → en, ^?childish → en, ^?ingenuous → en, ^?naïf → en, ^?naive → en, ^?naïve → en, ^?simple → en, ^?unskillful → en, ^?sappy → en, ^?unsophisticated → en
• Tirkî: ^?avanak → tr, ^?bön → tr, ^?budala → tr, ^?çolpa → tr, ^?idmansız → tr, ^?mektep çocuğu → tr, ^?tor → tr, ^?götü boklu → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecemî	ecemî
Îzafe	ecemiya	ecemiyên
Çemandî	ecemiyê	ecemiyan
Nîşandera çemandî	wê ecemiyê	wan ecemiyan
Bangkirin	ecemiyê	ecemiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecemiyek	ecemiyin
Îzafe	ecemiyeke	ecemiyine
Çemandî	ecemiyekê	ecemiyinan

ecemî mê

1. farisî, zimanê eceman anku farisan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• acemî
• 'acemî
• 'ecemî

Bide ber

• parsî

Etîmolojî

Ji ecem + -î

Jê

• ecemîtî

Rengdêr 2

ecemî

1. farisî, îranî, tiştên bi zimanê eceman anku farisan:
   rojnameyek ecemî, stiranên ecemî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)